Lamun dititenan, ngeunaan ngaran jalma-jalma, hususna di lembur, aya perobahan. Parobahan dina nyieun ngaran jeung ngalarapkeunana. Parobahan ieu aya lamun dikaitkeun reujeung pparobahan waktu. Jadi ngaran jalma-jalma jaman baheula reujeung ayeuna teh aya parobahan.
Lamun baheula mah ngaran-ngaran anu dipake teh kacida basajanna jeung teu susah lamun diucapkeunana. Sababna ngaran jaman baheula mah lolobana diwangun ku kecap anu ngandung dua engang. Tara leuwih. Jadi ngaran jalma teh pararondok. Jeungna deui tara aya ngaran papanjanganana. Ngaran teh ngan sakecap.
Jadi, ngaran anu dipake teh basajan pisan kusabab diwangun ngan ku sakecap jeung jumlah engangna saeutik, paling dua atawa tilu engang.
Kecap-kecap anu osok dipake jadi ngaran teh diantarana wae, pikeun lalaki mah: Cece, Ayok, Adah, Emed, Ihin, Tata, Yoyo, Omo, Oneng, Komar; jeung pikeun awewe: mah Ocoh, Icih, Kenoh, Enah, Omoh, Ijah, Eem, jeung nu sejenna.
Nyedek ka jaman beh dieunakeun, kecap anu dipake ngaran jalma teh osok aya panambahan ku ngaran papanjangan. Jadi anu tadina ngaran teh ngan ukur diwangun ku sakecap, bisa diwangun ku dua kecap atawa leuwih. Salasahiji tujuanna teh pikeun ngabedakeun ngaran hiji jalma jeung jalma sejenna. Misalna wae, kadang aya anu ngaranna teh Cecep. Anu ngaranna Cecep teh biasana mah osok leuwih ti saurang. Nya pikeun ngabedakeun jalma-jalma anu ngaranna Cecep teh osok ditambahan ku kecap papanjanganana. Jadi wae aya anu ngaranna Cecep Sutisna, Cecep Komar, Cecep Maman, jst. Salian ti pikeun ngabedakeun teh, geus jamanna lamun ngaran teh diwangun ku dua kecap atawa leuwih. Asa kurang pas lamun ngan ngaran ngan ukur diwangun ku sakecap. Komo di sakolaan, osok ditanya ngaran papanjanganana. Lamun teu boga ngaran papanjangan teh, apanan aya nu nyebut Cecep wungkul. Padahal kecap wungkul mah lain ngaran.
Pikeun danget ayeuna, kecap ngaran anu osok dipake teh biasana mah kecap-kecap anu meunang minjeum ti basa sejen, basa luar nagri. Contona wae tina basa Arab.
Pikeun kolot anu ngarti kana bagbagan agama Islam mah, lamun ngabogaan budak teh osok dingaranan ku kecap meunang nginjeum tina kecap basa Arab. Malahan mah ngaran sorangan oge osok dilandian atawa diganti jadi make basa Arab, ku jalan make rarangken Abu atawa Umi anu disambungkeun jeung ngaran budak anu meunang ngaranan tina basa Arab. Jadi wae anu tadina ngaranna biasa-biasa misalna Dodo, bisa ngabogaan lalandian jadi Abu Jamilah.