Isuk-isuk kénéh geus ngabring, ngiringkeun calon pangantén bari angkaribung barangbawa. Teu sirikna sagala dibawa. Ti mimiti anu hampang nepikeun ka anu beurat. Ngabring teu lalaki teu awéwé, teu budak teu kolot, ngilu nganteurkeun calon pangantén lalaki ti imahna nuju ka imah calon pangantén awéwé.
Dina poéan dirapalanana, biasana mah bari ngiringkeun calon pangantén lalaki, jalma-jalma anu ngilu nganteur pangantén lalaki téh, bari babawaan. Babawaan pikeun bekeleun hirup rumah tangga calon panganten. Lamun kaparengah anu panganténana téh salembur, nganteurkeunana tara maké kandaraan. Ngabringna téh bari laleumpang kaasup calon panganténna. Unggal anu ngiringkeun biasana mah teu nepikeun ka henteu barang bawa. Aya anu mawa baki dieusian sagala, anu mawa baskom eusi dahareun, anu nanggung atawa ngagotong cau, nepikeun ka anu manggul atawa ngagotong lomari pakéan. Pokona mah naon anu bakal dibekelkeun ka calon pangantén pikeun ngalakonan rumah tanggana, ti kolotna calon pangantén lalaki, dibawa dina poéan harita.
Jadi sakalian dirapalan téh, ogé langsung dikirim bekel pikeun ngalakonan hirup rumah tangga. Jigana mah supaya ulah bulak balik ngirim bekel. Da geus jadi kabiasaan, lamun geus dirapalan mah, pangantén téh ngalakonan hirup rumah tanggana osok ngilu heula di imah mitoha awéwé. Salila tacan meunang atawa nyieun imah sorangan mah osok ngadon ngilu di imah kolotna pangantén awéwé. Sahanteuna lamun geus sagala dibekelan mah ku kolot pangantén lalaki, piraku henteu betah cicing di imah kolot pangantén awéwé.
(Gambar meunang nginjeum ti http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTzbc35qBlSb0Q66NyeMc_2VneFgO-9-2eoxao56eupjU1fIfz6g4fEWY9nUQ)
Kampung Ciburuan [KC] 