Waktu babaturan ngayakeun KKN ka daerah pasisian, maranehna teu arapaleun kumaha kaayaan wewengkon tempat pikeun ngalaksanakeun KKN-na. Kusabab kitu, maranehna saacanna prak ngalaksanakeun KKN, nya disungsi heula eta tempat teh, supaya pas dina ngalaksanakeunana geus apal lebah-lebahna. Dina poean ngajugjug eta wewengkon, maranehna kabehanana miang naek mobil salasaurang babaturanana babaturan. Nepi ka desa anu dijugjug, diteruskeun muru ka lembur anu bakal dijadikeun tempat KKN. Jalan anu disorang teh geus butut sanajan geus diaspal oge. Jalanna loba anu barolong, lalogak.
Kusabab hayang apal sabaraha lila deui ka lembur anu dituju, maranehna teh neangan jalma anu bisa dipake tatanya. Tapi teu manggih wae. Sanggeus sababaraha waktu, di sisi jalan aya jalma sababarah urang eukeur nanggung parab meunang ngarit. Nya aya kasempetan pikeun nanyakeun lembur anu arek dituju. Naha jauh keneh atawa geus deukeut. Sanggeus deukeut mah, babaturanana babaturan anu jadi supir teh nanya ka eta urang lembur ngeunaan lembur anu dituju. Nya meunang cekelan yen lembur anu dituju teh teu pati jauh, geus deukeut. Nya maranehna teh barungah da geus deukeut.
Tapi, ceuk babaturan ka babaturanana babaturan eta, nyebutkeun ulah waka bungah. Soalna anu ngaranna deukeut ceuk urang lembur mah beda jeung deukeutna urang dayeuh. Kitu cenah.
Bener kitu…?
Aya benerna oge. Anu ngaranna deukeut jeung jauh ceuk urang dayeuh mah beda jeung jauh deukeutna pikeun urang lembur. Ceuk urang lembur mah, anu ngaranna deukeut teh tacan tangtu deukeut euceuk urang dayeuh. Ceuk urang lembur mah anu ngaranna deukeut teh bisa anggangna dua kilo, atawa tilu kilo. Sedengkeun ceuk urang dayeuh mah, anu ngaranna dua kilo atawa tilu kilo teh bisa jadi mangrupakeun tempat anu jauh.
Jadi jauh jeung deukeut teh eta kumaha anu nganggapna, kumaha jalmana. Da urang lembur mah biasana lamun iinditan neangan pakasaban teh: indit ka kebon atawa ka serang (sawah) teh tara deukeut-deukeut. Aya anu boga kebon atawa sawah anu anggangna lima kilo leuwih ti lembur teh. Pikeun muru ka eta kebon atawa sawah teh, teu make kandaraan tapi kujalan leumpang. Jadi anu ngaranna lalampahan tilu kilo mah teu pati katara jauhna. Geus dianggap deukeut wae. Beda jeung urang dayeuh….