Lamun keur aya di tempat anu lamping, pasti aya dua tempat anu béda reujeung anu keur dicicingan. Tempat anu leuwih luhur tibatan anu keur dicicingan jeung aya tempat anu leuwih handap. Pikeun nepi ka tempat anu leuwih luhur, jalanna téh nanjak. Sedengkeun ka tempat anu leuwih handap, jalanna téh mudun. Aya sesebutan pikeun tempat anu leuwih luhur jeung leuwih handap tibatan anu keur dicicingan. Tempat anu leuwih luhur, biasa disebut tonggoh. Sedengkeun anu leuwih handap disebutna landeuh.
Istilah tonggoh nuduhkeun tempat anu leuwih luhur tibatan anu keur dicicingan. Leuwih luhur mah biasana pikeun nepi ka tempat éta téh jalanna nanjak. Ngan dina kanyataanana mah henteu salalawasna nanjak terus. Najan aya jalan anu mudunan ogé (jalanna nanjak mudun), asal tempatna leuwih luhur mah disebut tonggoh.
Kitu deui reujeung tempat anu disebut landeuh, sesebutan pikeun tempat anu ayana leuwih handap tibatan anu keur dicicingan. Najan dina kanyataanana bisa waé jalanna téh nanjak heula terus mudun, asal tempatna leuwih handap tibatan tempat anu keur dicicingan disebutna landeuh.
aya deui di kampung sim kuring nu disebut lebak sareng pasir. kitu ayana eta kampung di sisi gunung dibeulah dua anu diheuleutan ku jalan, dugikeun ka upami emet mengbal teh sok adu hareupan barudak urang lebak \sareng urang pasir …hehe
LikeLike
Lebak sareng pasir nya.
Pami pasir teh sami sareng gunung alit sanes? Di lembur abdi mah pasir teh gunung alit/pendek
LikeLike
leres pisan
LikeLike