Cul Dog-dog Tinggal Igel

Keur husu mah geningan poho kana nanaon. Sok padahal éta téh pira, ngan ukur pésbukan. Pésbukan téh dibawa anteng mah tara karasa, pangpangna teu karasa méakeun waktu. Najan dina waktuna keur gawé ogé, teu nolih kana pagawéan anu sakuduna dipaju, angger waé pésbukan mah henteu bisa tinggaleun. Hanca deui, hanca deui pésbukan. Unggal poé tara tinggaleun kana pésbukan téh. Asana téh henteu apdol lamun sapoé henteu pésbukan.

Saleuheung lamun di luareun jam pacabakan mah, da ieu mah geningan dina waktuna digawé ogé, teu leupas tina neuteup pésbuk. Pésbukan deui, pésbukan deui. Teuing kumaha atuh jujutanana, bet resep-resep teuing kana pésbukan téh. Da asalna mah biasa-biasa waé, teu pati teuing kabongroy.

Lamun diitung-itung mah geningan, waktu gawé téh lolobana mah dipaké pikeun pésbukan. Pacabakan anu utamana mah henteu dipiroséa. Ngan untung waé ayeuna mah keur kabeneran nyalsé. Pacabakan acan aya anu nampeu deui.

Angger waé kétang waktu gawé mah kuduna dipaké pikeun gawé.